Machinist Harold uit Zwolle deed samen met zeven collega’s het allereerste ERTMS-leertraject van NS. Hij hield een dagboek bij over zijn belevenissen. 

Dag 1 

Vandaag begint mijn opleiding. De kennismaking en de lesstof is meteen boeiend. Wat een techniek schuilt er achter ERTMS. Wist je bijvoorbeeld dat je via de ‘Driver Machine Interface', het beeldscherm, 32 kilometer vooruit kunt kijken? Tijdens simulatorritten passen we het geleerde meteen in de praktijk toe, zo valt het kwartje sneller. Aan het eind van de dag ben ik veel afkortingen en Engelse termen rijker. 

Dag 2 en 3 

Intensieve dagen. We hebben het over de verschillende modi van waaruit een trein kan vertrekken. De ‘European Vital Computer’ is het hart van het beveiligingssysteem in de trein en krijgt input van een groot aantal systemen aan boord. Die zie je als machinist terug op het beeldscherm. Na verschillende simulatorritten begint de lesstof in te dalen. Ik raak vertrouwd met het systeem.

Dag 4 en 5 

Dag 4 begonnen we met herhalingen. Dag 5 begint met een opdracht waarbij we op post-its noteren wat we nog weten. Het begin van de week was pittig, maar ik krijg ik steeds meer het gevoel dat het wel goed zit met de kennis.  

Dag 6 

We beginnen met ‘situatiebewust beslissen en handelen’. Ik merk dat ik mijn aandacht er niet bij kan houden als het gaat over de werking van ons brein en hoe we informatie verwerken. Ik ben blij dat ik op de simulator kan klimmen om een aantal ‘ritten’ te doen.

Dag 7 

Een bijzondere opdracht: Teken in tweetallen een baanvak waarop je zoveel mogelijk ERTMS gerelateerde zaken vermeldt. Alles wat we geleerd hebben, mogen we intekenen. We moeten vooral creatief zijn! Nou, dat is niet tegen dovemans oren gezegd. Er ontstaan parels van tekeningen.

Dag 8 en 9 

We komen dichter bij het examen. Ik voel een beetje druk en gezonde spanning. We maken meters op de simulator, individueel en in tweetallen, om elkaar te helpen en van elkaar te leren. Aan het eind van dag 9 denk ik dat ik klaar ben voor het examen. We hebben veel geleerd en wat heb ik er veel positieve energie ingestoken.

Dag 10 

Vol zelfvertrouwen stap ik achter de examinator de simulatorruimte binnen.  Het examen loopt lekker, tot ik na een half uur een verkeerde procedure toepas. Ik herpak mezelf en ga door. Even later maak ik een soortgelijke misstap. Ik krijg het warmer en warmer. De rest van het examen verloopt gestroomlijnd, ik houd goede hoop. Helaas, na een uur zit ik aan de koffie, een illusie armer… Gezakt.

En dan ben je weer thuis. Geen ERTMS-sleutel, geen taart. Ik voel de vragen van collega’s al: ‘Jij gezakt?’, ‘Hoe kwam dat?’, ‘Was het zo moeilijk?’. Een bittere pil. Twee weken lang heb ik alles gegeven zonder resultaat. Maar ik weet dat ik het kan en de materie begrijp. Ik maakte een procedurefout. Het geeft me rust dat ik weet waar het fout ging en dat de rest van het examen goed verliep. Ik ben blij dat ik in het weekend een ‘gewone’ dienst mag doen. Een mooi rondje door het land. Ook dat geeft rust. Komende week hoor ik meer over het herexamen. Ik ga nog een keer naar Amersfoort om mijn ERTMS-kennis op te frissen. Dat is goed. Vol vertrouwen ga ik naar huis. Morgen gaat het gebeuren en deze keer gaat het lukken!

Herexamen 

Ik ben super gefocust en dat werpt zijn vruchten af. Na een uur krijg ik de felicitaties van mijn examinator. Hebbes! Ik krijg mijn ERTMS-sleutel uitgereikt waarmee ik met de SNG onder ERTMS kan rijden. Nu kan ik starten met de ervaringsritten. Opgelucht ga ik naar huis.